Kukurydza w trakcie sezonu wegetacyjnego buduje dużą ilość biomasy. Do jej wytworzenia niezbędne jest prawidłowe odżywienie w makro i mikroelementy. Podstawowym źródłem składników pokarmowych powinna być gleba, jednak nie można zapomnieć o mikroelementach w kukurydzy i całościowego podejścia do dokarmiania dolistnego. Zwiększenie intensywności agrotechniki poprzez zastosowanie mikroelementów oraz produktów wspierających wzrost roślin, wpływa korzystnie na poziom plonowania.
Cynk — najważniejszy mikroelement w uprawie kukurydzy
Cynk (Zn) jest jednym z najważniejszych składników w nawożeniu dolistnym kukurydzy. Cynk na kukurydzę być stosowany do fazy szóstego liścia, ale w miarę możliwości należy go włączyć już w fazie czwartego liścia. Deficyt cynku może być czynnikiem limitującym plon, dlatego jego wczesna aplikacja ma kluczowe znaczenie.
Kompleksowe nawożenie mikroelementami w kukurydzy
Ustalając program nawożenia dolistnego, nie można zapomnieć o innych mikroelementach. W kukurydzy w fazie od czwartego do szóstego liścia rekomendowane jest zastosowanie nawozów zawierających pełne spektrum mikroskładników — ALFA MIKRO w dawce 2,0 l/ha.
Dolistne źródło azotu i innych makroskładników
W nawożeniu ważną rolę odgrywają również makroelementy, stąd rekomendowane jest nawożenie dolistne kukurydzy ALFA MAKRO w dawce jeden litr na hektar. Połączenie nawożenia mikro i makroelementami zapewnia kompleksowe odżywienie, rozwijającej się kukurydzy i uzupełnienie pobierania składników pokarmowych przez system korzeniowy.
Kukurydza wymaga nie tylko mikroelementów do uzyskania wysokich plonów
Kukurydza jest rośliną ciepłolubną, która po początkowym okresie wzrostu narażona jest na działanie niskich temperatur, a nawet przymrozków. Towarzyszy temu zwykle spowolnienie wzrostu w fazie do czwartego lub piątego liścia. Dodatkowo w tym okresie wykonywany jest często zabieg herbicydowy, który może działać na rośliny niekorzystnie.
Kukurydza potrzebuje dodatkowej energii do prawidłowego kodowania plonu i tworzenia zawiązka kolby. Źródłem energii dla kukurydzy wychodzącej ze stresu abiotycznego, jest MAXI-GROW w dawce od 0,33 do 0,5 litra na hektar. Jego aplikacja rekomendowana jest do fazy szóstego liścia. W tym okresie można zastosować IonBlue-Zn, który zawiera dodatkowo cynk.
Technologia DSG — kompleksowe podejście
Eksperci opracowali plan dolistnego wsparcia rozwoju kukurydzy, który wykracza poza standardowe dostarczenie składników pokarmowych. W technologii DSG wyróżnione są dwa terminy aplikacji: od czwartego do szóstego liścia (BBCH 14-16) oraz od siódmego do dwunastego liścia (powyżej BBCH 17).
W pierwszym terminie (BBCH 14-16) rekomendowana jest aplikacja IonBlue-Zn i MAXI-GROW. Ich zadaniem jest wsparcie fitosanitarne roślin, dostarczenie łatwo przyswajalnych form miedzi, siarki i cynku oraz dostarczenie energii niezbędnej do prawidłowego wzrostu wegetatywnego i kodowania przyszłego plonu ziarna.
Na drugi termin (powyżej BBCH 17) zalecany jest Barrier Si-Ca zawierający krzem i wapń. Oba pierwiastki modyfikują strukturę ściany komórkowej, zwiększają jej odporność mechaniczną i uszczelniają ją. W efekcie rośliny kukurydzy są bardziej odporne na stres środowiskowy w tym związany z przebiegiem pogody.
Magnez i siarka — w nawożenie dolistnym
W nawożeniu dolistnym kukurydzy istotną rolę odgrywa magnez w połączeniu z siarką. Magnez jest niezbędny do syntezy chlorofilu, bez którego proces fotosyntezy nie zachodzi, natomiast siarka jest składnikiem aminokwasów i białek. Znaczenie nawożenia magnezem rośnie wraz ze spadkiem odczynu gleby, ponieważ zmniejsza się jego przyswajalność. Większość gleb uprawnych w Polsce ma odczyn lekko kwaśny lub kwaśny, dlatego nawożenie dolistne magnezem powinno być standardem. Źródłem składników pokarmowych jest siedmiowodny siarczan magnezu z Alfa Siarczan Magnezu Siedmiowodny.
Wsparcie biologiczne — Arcton WG
Arcton WG jest preparatem mikrobiologicznym rekomendowanym do stosowania w fazie od szóstego do ósmego liścia kukurydzy, w dawce od 1,0 do 1,5 kilograma na hektar. Preparat działa fitosanitarnie i wpływa na zdrowotność uprawy także w wysokich fazach rozwojowych. Bakterie zawarte w produkcie należą do grupy PGPR, promujących wzrost. Ich działanie objawia się zwiększeniem wigoru i kondycji roślin. Rośliny dłużej utrzymują zieloność, a opóźnione zasychanie jest pożądane zarówno w uprawie na ziarno, jak i na kiszonkę.
Nawożenie dolistne mikroelementami w kukurydzy powinno mieć charakter zapobiegawczy. Kluczowe jest wczesne zastosowanie cynku w fazie czwartego do szóstego liścia oraz kompleksowe wsparcie innymi mikroelementami. Technologia DSG oraz produkty takie jak ALFA MIKRO, OSD Cynk, MAXI-GROW i Barrier Si-Ca pozwalają na optymalne wykorzystanie potencjału plonowania kukurydzy.
FAQ – dolistne wsparcie kukurydzy
W jakiej fazie rozwojowej kukurydzy należy zastosować nawożenie mikroelementami?
Nawożenie mikroelementami należy przeprowadzić w fazie od czwartego do szóstego liścia kukurydzy (BBCH 14-16). W tym okresie rekomendowane jest zastosowanie nawozów zawierających pełne spektrum mikroskładników, takich jak ALFA MIKRO w dawce 2,0 l/ha.
Czy kukurydza potrzebuje nawożenia dolistnego mikroelementami i makroelementami?
Kukurydza wymaga kompleksowego dokarmiania dolistnego. Połączenie nawożenia mikro (ALFA MIRO 2,0 l/ha) i makroelementami (ALFA MAKRO 1,0 l/ha) zapewnia kompleksowe odżywienie, rozwijającej się kukurydzy i uzupełnia pobieranie składników pokarmowych przez system korzeniowy.
Czym jest Technologia DSG w uprawie kukurydzy?
Technologia DSG to kompleksowy plan dolistnego wsparcia rozwoju kukurydzy, który wykracza poza standardowe dostarczenie składników pokarmowych. Wyróżnia dwa terminy aplikacji: od czwartego do szóstego liścia (BBCH 14-16) oraz od siódmego do dwunastego liścia (powyżej BBCH 17), wykorzystując różne preparaty dopasowane do fazy rozwojowej.
Jakie znaczenie ma krzem i wapń w uprawie kukurydzy?
Krzem i wapń, zawarte w preparacie Barrier Si-Ca, modyfikują strukturę ściany komórkowej, zwiększają jej odporność mechaniczną i uszczelniają ją. Dzięki temu rośliny kukurydzy są bardziej odporne na stres środowiskowy, w tym związany z przebiegiem pogody, a aplikacja zalecana jest od siódmego do dwunastego liścia (powyżej BBCH 17).
